Το Χριστουγεννιάτικο Μήνυμα του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτη Νικοπόλεως και Πρεβέζης Χρυσόστομου

Τέκνα ἐν Κυρίῳ ἀγαπητά.
«Ἔδωκε δόματα τοῖς ἀνθρώποις» (Ἔφ. δ, 8)
Οἱ Μάγοι, οἱ σοφοί τῆς Ἀνατολῆς, οἱ ἐκπρόσωποι τῆς Ἐπιστήμης προσέφεραν δῶρα στόν Νεογέννητο Βασιλέα. «Προσήνεγκαν αὐτῷ δῶρα χρυσόν, λίβανον καί σμύρναν» (Ματθ. β,11). Δῶρα ἐκφραστικά τοῦ σεβασμοῦ, τῆς ἀφοσιώσεως καί τῆς Λατρείας πρός τόν Βασιλέα Χριστόν καί Νήπιον τῆς Βηθλεέμ.
Ἄν ἐμβαθύνουμε ὅμως θά διαπιστώσουμε ὅτι τά σημαντικά αὐτά δῶρα δέν εἶναι παρά ἡ σκιά ἄλλων μεγάλων δώρων τοῦ Ἐσπαργανωμένου Βρέφους. Ὁ προφητάναξ Δαβίδ ἀναφωνεῖ...
 «ἔδωκε δόματα τοῖς ἀνθρώποις». Τό πτωχό καί ἀδύνατο Βρέφος γιά τόν λόγο αὐτό ἦλθε στόν κόσμο, γιά νά φέρει δῶρα στήν πτωχεύσασα ἀπό τήν ἁμαρτία ἀνθρωπότητα.
Τρία δῶρα ἔφεραν οἱ Μάγοι. Τρία μεγάλα δῶρα μᾶς χάρισε καί τό τεχθέν Βρέφος:
-Ἔφερε κατ᾽ ἀρχάς τό Φῶς. Ὁ πρό Αὐτοῦ κόσμος ἦταν στό σκοτάδι. Ἦταν λαός «καθήμενος ἐν σκότει» Βρισκόταν στό πνευματικό σκοτάδι τῆς εἰδωλολατρικῆς πλάνης καί τῆς ἀσεβείας. Οἱ κατά καιρούς σοφοί ἦταν «φῶτα» μά δέν ἦταν τό «Φῶς». Μιά ἀτελείωτη καί ἀσέληνη νύχτα ἡ πρό Χριστοῦ ζωή.
Μά τό ἄστρο τῆς Βηθλεέμ σημαίνει τό μέγα Φῶς. Τό Παιδίον εἶναι τό Φῶς τό ἀληθινόν τό «φωτίζον πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τόν κόσμον». Μᾶς ἀποκάλυψε τόν Θεό Πατέρα. Μᾶς ἔδειξε τόν προορισμό μας. Μᾶς φανέρωσε τά μετά τόν θάνατον συμβαίνοντα. Μᾶς φωτίζει στό δρόμο τοῦ βίου.



-Ἔφερε ἔπειτα τό δῶρο τῆς Χαρᾶς. «Ἰδού εὐαγγελίζομαι ὑμῖν χαράν μεγάλην» (Λουκ. Β,10-11) ἐξαγγέλει ἄγγελος Κυρίου πρός τούς ποιμένας.
Χαίρουν οἱ πάντες ἄγγελοι καί ἄνθρωποι, γενεές γενεῶν, χαίρει τό σύμπαν.
Οἱ μάρτυρες τῆς πίστεως κατά τήν διάρκεια τῶν ὀδυνηρῶν βασάνων ὑπέμεναν μέ χαρά τό μαρτύριο. Ὁ ἴδιος ὁ Νεογέννητος Βασιλεύς μετά τρεῖς δεκαετίες περίπου θά διακηρύξει στούς μαθητές του «τήν χαράν ὑμῶν οὐδείς αἴρει ἀφ᾽ ὑμῶν» (Ἰω. ιστ, 23). Τήν χαρά σας δέν μπορεῖ κανείς νά σᾶς τήν πάρει, θά εἶναι παντοτινή καί διαρκής.
-Ἔφερε τέλος τό δῶρο τῆς Ἀγάπης. Μετά τήν ἀποστασία τῶν Πρωτοπλάστων Θεός καί ἄνθρωπος ἔγιναν ἐχθροί. Ὁ σαρκωθείς Κύριος ἅπλωσε τά ἀδύνατα ἀλλά πανίσχυρα καί παντοδύναμα χέρια του καί ἕνωσε τά πρίν διεστῶτα. Ἡ ἴδια ἡ ἐνανθρώπησή Του εἶναι ἡ τρανή ἀπόδειξη τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ.
Τέκνα ἐν Κυρίω ἀγαπητά,
«Διέλθωμεν ἕως Βηθλεέμ», κι᾽ ἐμεῖς οἱ πανηγυριστές τῆς μεγάλης αὐτῆς ἑορτῆς τῆς Χριστιανοσύνης. Ἄς πλησιάσουμε λοιπόν τή νέα Βηθλεέμ, δηλ. τήν Ἁγία μας Ἐκκλησία. Ἄς προσεγγίσουμε τό Σπήλαιο, τόν Ἱερό Ναό ὅπου κάθε Κυριακή καί ἑορτή γεννᾶται ὁ Σωτήρας. Ἄς λάβουμε μέρος στό Θεῖο Δεῖπνο τῆς Εὐχαριστίας Του, τή Θεία Κοινωνία. Ἄς ἁπλώσουμε τά χέρια τῆς Πίστεως γιά νά λάβουμε τά τόσο ἀπαραίτητα γιά τήν ζωή τοῦ ἀνθρώπου δῶρα.
Ἄνθρωπος χωρίς Χριστό εἶναι ἄνθρωπος ἄνευρος, εἶναι καλάμι πού οἱ ἄνεμοι τῶν πειρασμῶν τό ὠθοῦν βιαίως μέχρι νά ξεριζωθεῖ.
Ἄς ἀνοίξουμε τήν θύρα τῆς καρδιᾶς μας ὑποδεχόμενοι τό Βρέφος γιά νά δεχθοῦμε τά πολύτιμα δῶρα τῆς Γέννησής Του. Νά γίνουμε ἄνθρωποι φωτεινοί, δανειζόμενοι ἀπό τό Φῶς Ἐκείνου, ἄνθρωποι τῆς ἐν Χριστῷ χαρᾶς, χαρᾶς πού ἀπορρέει ἀπό τήν παρουσία καί πλησμονή τοῦ Πνεύματος ἐν ἡμῖν, ἄνθρωποι ἀγάπης καί θυσίας κατά μίμησιν Ἐκείνου.
Ὁ τεχθείς Θεάνθρωπος εἶναι Ἐκεῖνος πού θά μᾶς κρατήσει ζωντανούς καί ἀκμαίους ἠθικά καί πνευματικά καί θά μᾶς ὁδηγήσει εἰς ὁδόν ἀναψυχῆς ὡς ἄτομα, ὡς κοινωνία καί ὡς Ἔθνος.

Πρός
Τόν Ἱερόν Κλῆρον, τάς Ἱεράς Μονάς
καί τόν εὐσεβῆ λαόν τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως
Νικοπόλεως καί Πρεβέζης

Μετά πατρικῶν εὐχῶν

Ὁ Μητροπολίτης

† ὁ Νικοπόλεως καί Πρεβέζης Χρυσόστομος




2 σχόλια:

Υδραυλικος υδραυλικοι είπε...

μπράβο πολύ κάλο ποστ, ευχαριστώ παιδιά

Ανώνυμος είπε...

ο Κλειδαράς της γειτονιάς

Δημοσίευση σχολίου

Παρακαλώ πληκτρολογήστε το σχόλιό σας